تجزیه و تحلیل فنی Hot-plugging

Hot-plugging که با نام Hot Swap نیز شناخته می شود، قابلیتی است که به کاربران اجازه می دهد تا قطعات سخت افزاری آسیب دیده مانند هارد دیسک، منابع تغذیه یا کارت های توسعه را بدون خاموش کردن سیستم یا قطع برق، حذف و جایگزین کنند. این قابلیت توانایی سیستم را برای بازیابی به موقع بلایا، مقیاس پذیری و انعطاف پذیری افزایش می دهد. به عنوان مثال، سیستم‌های آینه‌کاری دیسک پیشرفته که برای برنامه‌های کاربردی پیشرفته طراحی شده‌اند، اغلب قابلیت اتصال داغ را ارائه می‌کنند.

از نظر آکادمیک، hot-plugging شامل Hot Replacement، Hot Expansion و Hot Upgrade می شود. در ابتدا در دامنه سرور برای بهبود قابلیت استفاده از سرور معرفی شد. در رایانه‌های روزمره ما، رابط‌های USB نمونه‌های رایج اتصال داغ هستند. بدون اتصال داغ، حتی اگر دیسک آسیب دیده باشد و از از دست رفتن اطلاعات جلوگیری شود، کاربران همچنان باید به طور موقت سیستم را خاموش کنند تا دیسک را جایگزین کنند. در مقابل، با فناوری hot-plugging، کاربران می توانند به سادگی سوئیچ اتصال یا دستگیره را باز کنند تا دیسک را جدا کنند در حالی که سیستم بدون وقفه به کار خود ادامه می دهد.

اجرای hot-plugging نیاز به پشتیبانی از چندین جنبه دارد، از جمله ویژگی های الکتریکی اتوبوس، بایوس مادربرد، سیستم عامل و درایورهای دستگاه. اطمینان از اینکه محیط با الزامات خاص مطابقت دارد، امکان تحقق hot-plugging را فراهم می کند. اتوبوس‌های سیستم فعلی تا حدی از فناوری اتصال داغ پشتیبانی می‌کنند، به‌ویژه از دوران 586 که توسعه اتوبوس خارجی معرفی شد. از سال 1997، نسخه‌های جدید بایوس پشتیبانی از قابلیت‌های plug-and-play را آغاز کردند، اگرچه این پشتیبانی شامل اتصال داغ کامل نمی‌شد، بلکه فقط اضافه کردن داغ و جایگزینی داغ را پوشش می‌داد. با این حال، این فناوری رایج ترین مورد استفاده در سناریوهای hot-plugging است، بنابراین بر نگرانی بایوس مادربرد غلبه می کند.

در مورد سیستم عامل، پشتیبانی از plug-and-play با ویندوز 95 معرفی شد. با این حال، پشتیبانی از hot-plugging تا ویندوز NT 4.0 محدود بود. مایکروسافت اهمیت hot-plugging را در حوزه سرور دریافت و در نتیجه پشتیبانی کامل از hot-plugging به سیستم عامل اضافه شد. این ویژگی در نسخه های بعدی ویندوز مبتنی بر فناوری NT، از جمله ویندوز 2000/XP ادامه یافت. تا زمانی که از نسخه سیستم عامل بالاتر از NT 4.0 استفاده می شود، پشتیبانی جامع hot-plugging ارائه می شود. از نظر درایورها، قابلیت hot-plugging در درایورهای Windows NT، Novell's NetWare و SCO UNIX ادغام شده است. با انتخاب درایورهای سازگار با این سیستم عامل ها، عنصر نهایی برای دستیابی به قابلیت hot-plugging محقق می شود.

در رایانه‌های معمولی، دستگاه‌هایی که از طریق رابط‌های USB (گذرگاه سریال جهانی) و رابط‌های IEEE 1394 متصل می‌شوند، می‌توانند به اتصال داغ دست یابند. در سرورها، اجزایی که می‌توان به آنها متصل شد، عمدتاً شامل هارد دیسک، پردازنده‌های مرکزی، حافظه، منابع تغذیه، فن‌ها، آداپتورهای PCI و کارت‌های شبکه است. هنگام خرید سرورها، توجه به این که کدام مؤلفه ها از hot-plugging پشتیبانی می کنند بسیار مهم است، زیرا این امر به طور قابل توجهی بر عملیات آینده تأثیر می گذارد.